Güzelliği görmez, kör olan kalpler
Onların aklında bitmez nefret var
Kararan kalbine kinini yükler
Aşk-ı muhabetten sıkıntı duyar.
Seven yüreklere fitneyi sokar
Gönül yolcusunun canını sıkar
Yapar ihaneti güveni yıkar
Artan azgınlığın kokusun yayar.
Böyle insanların ruhu hastadır
Hasedi nefreti, eşe dostadır
Riyakâr davranır, çünkü ustadır
Yapmacık haliyle gözleri boyar.
Kişilik bozulur, onur azalır
Onursuz yüzsüzdür halâ sözalır
Çok öğüt vermekle sanma düzelir
Her gün biraz daha kötüye kayar.
Kalbi körden ruha sıkıntı çöker
Ruhunun kirini sineye döker
Ama ceremeyi başkası çeker
Durmuşoğlu bunu ortaya koyar.
Kayıt Tarihi : 27.5.2019 04:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!