Ne kadar çoksak o kadar azız; ne kadar azsak o kadar hiçe yakınız...
Hiç olduğumuz zaman mı önemsiyoruz birilerini? Ya da çok olduğumuz zaman mı görmüyoruz diğerlerini?
Kriterlerimiz ne önemsemek adına?
Sevgilide aradığımız ne? Neden en yoğun duygularla başlayan ilişkiler bir çay içimlik zamanlara sığdırılıyor?
Canımızı en çok acıtan neden en tutkunu olduğumuz?
Aşkın, sevginin anlamı ne? Aşktan ziyade içinde yaşayan acıya mı meylimiz? Arzular sönüyor mu zamanla?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
O KADAR KOLAY GİDENİN ARKASINDAN BİTMEK....BAZEN KİMSE FARKETMEZ...
TEŞEKKÜRLER..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta