Söğüt dalları gibi sallanıyoruz
Tutkularımızın meltemi estikce.
Kavaklar gibi dik başımızla
Göremiyoruz kökümüzü.
Hep ulu idik sanıyoruz
Tepe dallarımıza baktıkça,
Saymıyoruz gövdemizi
Nedense bilmek istemiyoruz
Bizi tutanı ve yaşatanı.
Kavaklar gibi dik başımızla
Görmüyoruz kökümüzü
Hep ulu idik sanıyoruz.
Kayıt Tarihi : 29.7.2002 10:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!