Orta Şekerli Şiiri - Abdullah Uğur Ayan

Adam dediğin; ; ;
Orta şekerli kahve tadında olmalı hayatı,
Ne az şekerli ne de çok,
Değerli olmalı, hissetmeli varlığını,
Her yeni günde umut doğmalı ufuktan,
Her nefesten sonra hatırlamalı; yaşadığını,
Ve her sonun yeni bir başlangıç olduğunu,
Her gecenin bir sabahı olduğunu bilircesine,
Üflemeli ki gözüksün küllerin altında kor,
Yakabilmeli her gün aynı ateşi yürekte…
Orta şekerli kahve tadında olmalı hayatı,
Karanlık ışığın olmadığı yerdir,
Gece de güneşin doğmadığı zamandır,
Soğuksa sıcaklığın olmamasıdır;
Tıpkı bir ışık gibi bozabilmeli karanlığı,
Tıpkı yeni doğan güneş gibi,
Can vermeli, hayat vermeli hayatından,
Ve soğuk bir havanın ardından,
Hissedebilmeli sıcaklığı,
Isınabilmeli, ısıtabilmeli yürekleri….
Kıymet bilmeli,
Önce yoksun olmalı ki anlasın,
Anlasın hayatın değerini,
Anlasın karanlık geceye doğan güneşin,
Buz gibi bir havada,
Ellerini ovuşturarak yaklaştığı sobanın,
Susuz kaldığı zaman bir pınarın,
Aç kaldığı zaman bir lokma ekmeğin,
Hepsinin yokluğunu görmeli,
Görmeli ki elindekilerin farkına varsın,
Bir gün bir şeyden mahrum kalırsa,
Bilmeli yetinmeyi….
Orta şekerli kahve tadında olmalı hayatı,
Sonra;
Rakıyla su, çayla şeker, muzla süt gibi,
Uymalı birbirine her anı,
Her zaman dolu olmalı yanı,
Tıpkı sıradağlar gibi yaslandığı,
Derdi olduğunda yandığı,
Uçurumun kenarından uzanan eller gibi,
Sımsıkı sarıldığı,
Hayatını hayatı gördüğü,
Canımda cansın dediği,
Yanımda yarsın dediği,
Birisi olmalı yanında her daim…
Değer vermeyi bilmeli,
Değer versin ki değer görsün,
Ama bilmeli ayarını,
Bilmeli vefasızlıkların olacağını,
Dedim ya yokluğunu bilmeli her şeyin,
Önce vefasız dostları olsun,
Sonra da bilsin vefalı olanların kıymetini,
Önce değer versin ama değer görmesin,
Değer görmesin ki tatsın değersiz olmanın acısını,
Bir sınır koymalı etrafındakilere,
Herkese hak ettiği değeri vermeyi bilmeli,
Kimseye hak ettiğinden fazla değer vermemeli,
Kimseye de hak ettiğinden az değer vermemeli,
Dedim ya;
Orta şekerli bir kahve tadında olmalı hayatı,
Yokluğu da varlığı da görmeli,
Sevmeyi de sevilmeyi de bilmeli,
En sevdiği şarkı tadında gitmeli yolu,
En sevdiği olmalı kollarında,
En sevdiği, en değer verdiği olmalı yanında,
Başkasının sevdiği değil,
Kendi sevdiklerine sahip olsun,
Başkasının düşüncelerine uymasın,
Beğeniyorsa bir fikri,
Kabullenmeli ama eklemeli yanına kendi fikrini,
Hayatta özel olduğunu,
Hissettikleriyle, hissettirdikleriyle,
Düşünceleriyle ve nefret ettiği şeylerle bile,
Kendisi olduğunu bilmeli,
Bilmeli ki başkası olmasın….
Orta şekerli kahve gibi olmalı hayatı,
Hayal ettiği neyse ona koşmalı,
Ama açgözlülükle değil,
Sımsıkı sarılıp umutlarına,
Hayatın en sağlam yerine basıp,
Yılmadan, usanmadan, yıpranmadan,
Koşabilmeli yolun sonuna….