Orta Saha Şiiri - Altay Taşkın

zulmün dolaşıyor oyunumun orta sahasında
kırbaçlanan zamana direnen kuytulardaki gözyaşları
özlemlerimi suya yazmıştım dalga götürmüş
düşlerimi bıraktım saklambaç oynuyor ayda
sevdiklerimi kuma çizmiştim rüzgâr örtmüş
tek kale maçında saksağan renkleriydi kale direkleri
hakem arkası dönük hokkabazlıkta kıdemli usta

duyguların serinliğine bırakıyorum kendimi
gökyüzünde dönen bulutlar okurken içimi
yüreğim masallara giriş yapıyor süzmece
sırlarım nemli tutamıyor sana açtığım ellerimi

kırmızı halı istemiyordu sahada umutlar
seninle oynamak için yalın ayak yeterdi
güven timi gerekmezdi seyircili sevdama
elini uzatsan yeşil düşlerimde ateş tüterdi
gönül bağın teyelli tribünde diken üstünde

sonsuz sancılarda kıvranıyordum
dileniyordu beynim nadaslı tarlada
yoklamada yırttım ecelin listesinden
baş tacıydı rüzgârın

biten oyun kısa ömre bahaneydi
maçın sonucu ödül bitmeyen hikâyeydi…