Yine Bodrum'dayız
Ortakent'in yalısında
yalının tam ortasında
bir kaya
denizin içine yerleşmiş
kayanın üstünde bir adam
elinde makaralı oltası
o adam benim babam.
ha kaya ha babam
ikisi de sabır taşı.
gün devrilmeye meyletti mi
ıslak bir gün kurusunda
buluşurlar
son eflatun huzme
siyaha teslim olana dek.
gün devrilir,
babam direnir
iki gümüş ışıltı uğruna.
çocuk tayfası merakta
kırk kişiye kaç çimdik
fosfor düşecek...
son çimçim
geri döner oltanın ağzında.
babamın dingin ruhu
yorgun bedeni
taşımakta
belki de kendini
bulurdu
o kayalık zamanlarda
ben şimdi
babamı arıyorum
Ortakent'in
Yahşiyalı'nın
tam ortasında...
17.09.2015/Bodrum
Aylin MüftülerKayıt Tarihi : 19.9.2015 21:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğum hep bu anıyla geri gelirdi..artık maviye hüzün karıştı,kaya hala orada,babamsız....

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!