Orta Şiiri - Tuğşah Bilge

Kahvede oturmadım bir kere.
Ağlamadım işim yok diye.
Muhtaç olmadım namerde.
Çalıştım anlımın akıyla,
Sahtelik yok özümde.
Tohumum sağlamdır gözümde,
Bakmam yan gözle kimseye,
İçimde ne bir öfke ne de kin,
Taşımam kötü şeyleri sırtımda.
Bırakır devam ederim yola.
Sınırlara varınca yakarım kendimi.
Aşarım bendimi settimi.
Su olur akarım buluttan,
Islatır serinletirim içimi,
Hep uçta oldum kıyılarda,
Bulamadım doğru dürüst bir orta.
Yok aslında benim gibi,
Adaletten, asaletten olan biri.
Umursayan, saygı duyan,
İnsanların içlerini yumuşatan,
Nasibi almış olan hayattan.
Güzel, hoş duygulardan…