Ört ki ölim Şiiri - Dağlar Özügüç

Acımadan attın kucağıma
Dünyanın tüm dertlerini ey felek
Kalmadı sınamadığım acılar
İçime atmadığım sancılar
Ben hiç böyle düşünmemiştim
İstenince tek kişilik yanlızlığa
Ne de çok keder sığarmış
Yalnızlığın da ihaneti olmazmış
Bundan sonrası artık aleme kalmış

Yani şimdi bu hicran neye geldi
Yalnızca sen gelsen bana yeterdi
Gelecekti bari önceden haber verseydi
İstemem artık karla karışık yanlızlık
Katma beni bu alengirli işlerin içine
Hiç gelmez bana şu zalim vefasızlık
Derdi olan öfkesini yenemez
Bundan sonra gökten rahmet yağsa
Bu garibana bir damla düşmez

Aylar geçti yıllar geçti bir şey değişmedi
Gündüzden vaz geçtim bari gece gelseydi
Yanımda olup bir hatırımı sorsaydı
Gözümün yaşı hiç dinmedi
Oysa sade gülüşü bile ilaç gibiydi
Bak yine akşam oldu karardı ortalık
Yazık ki her şey için geç artık
Ört artık üstümü ey kararlı karanlık
Ört ki bende Ölim