Ört beni anne!
Ört kapıyı üşüyorum anne.
Üşüyorum anne bak ateşim var.
Ben hastayım anne ne olur gitme.
Ben üşüyorum anne bir dokun başıma.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sizi candan kutluyorum,okurken gözlerim yaşardı
anlatım harika olmuş tam puan
Saygılar
Ramazan Gerek
Anneyi en güzel şekilde anlatan şiiriniz için kutlarım
yalın, en temiz , en görkemli.. karşılıksız sevgi anne sevgisi..
eksikliğinde tüm bedenler üşür...
yüreğine sağlık sevgili arkadaşım...
Ört kapıyı üşüyorum anne.
Üşüyorum anne bak ateşim var.
Ben hastayım anne ne olur gitme.
Ben üşüyorum anne bir dokun başıma.
Ört kapıyı,üşüyorum anne!
nerdesin örtsene üstümü anne
Kaleminiz öyle etkileyici ki sayın Okan Yavuz....
O açık kalmış kapıdan içeri girmek, yorganı üstüne çekmek, elimizi alnına koyup ateşine bakmak geçiyor içimizden ...
Hakedilmiş sevgilerin aranmasına çok küçük yaşlardan başlamak üzerine, kutluyorum bu çok güzel çalışmanızı, saygıyla ....
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta