“yapraklar gülüşüm”
oysa betonadır her bakış
griler koşar göz değmemiş her yere
asırlar geçse iyileşmez göbekteki apseler
yaranın bilinci kendini yeniler!
“yaprakları düşürme”
damarlarımdaki korku bir fahişe
iniltiler büyür, arzu kamçılandıkça
süre gelen zaman
bir kansız intihar!
“ağaçlar sevincim”
yalnız koruculara mahsustur onlara doymak
oysa aşklar erozyona uğrar
yaş denizine karışır kucaklarca aşk
kaybolur yıllarca
“ağaçları kesme”
kaldırımlar halinden memnun gözükür
aralarında biten çiçekler onların sahte yüzüdür
şimdilerde onların sıcaklığı, okullara ve
antikacıların üstüne bürünür
Yapraklar gülüşümdür,
ağaçlar sevincim…. Ormanlar…
Ormanları hiç sorma
hiçbir zaman ulaşamadığım(dır)
sevdiğim!
Kayıt Tarihi : 12.8.2004 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Harika bir şiir.
Yalnız şu parantez içindeki (dır) niye?
Ritmi bozuyor gibi sanki. Haksız mıyım acaba?
Yüreğine sağlık.
Yüce gönüllü 'çocuk'
Sevgilerimle,
Gökhan Yazıcı.
Tarzına herşeyiyle uygun gibi geldi bana...Üstelik dile getirişin de daha güzel.
Ormanında Mutlu ol şair kardeş.teşekkürler
ağaçlar sevincim…. Ormanlar…
Ormanları hiç sorma
hiçbir zaman ulaşamadığım(dır)
sevdiğim!
yeşil ne güzel değil mi...betonların uzağında...!
çok güzeldi sevgili Mutlu..!
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
TÜM YORUMLAR (14)