Ormanlar Kalem Olsa Şiiri - Eminnur Acar

Dünya ya mekan, ahi rette, iman demişler
Kaplumbağanın mekanı sırtında,
Acelesi hiç yok, emindir tehlikeden
Yaşar, çok uzun
Tez canlılık, felakete götürür

Karga bilge bir kuş, uzak durur insandan
Bilir, insan tehlikelidir
Tehlikeden uzak duran, yaşar uzun
Kuruyan yaprak, düşer yere,
Dirense de direnmese de,
Karışır toprağa, olur gübre
Hiç bir şey ziyan olmaz dünyada

Denir en pis hayvan domuz
Ne bulursa yer, ölen yavrusunu bile
Lakin görevlidir,
Ormanları herk eder, yeni fidanlar için
En sevdiği bitkiyi ormana koymuştur, Rab
Onu sökerken, görevini yapar

Yılan, akrep korkarız onlardan
Lakin hastalıkların şifası, onlarda saklı
Mantarlar ormanın, eti
Kimi zehirli, kimi şifa canlıya

Baykuş kuşların beyefendisi
Çevirir başını, iki yüz yetmiş derece
Başının ardında da göz gibi işaretler var
Sessizce iner avına, fareleri yakalar anında
Her gün bir serçe ikramdır haktan ona

Bitter mi? bitmez!
Ağaçlar kalem olsa, denizler mürekkep
Gördükçe, yazdıkça hayranlığımız artar
SUPHANALLAH, ALLAHUEKBER