Ormanlar Şiiri - Ahmet Yumuşak

Biz yakarız ormanı, bir mangal keyfi için
Tüttürürüz dumanı, yemek zevkimiz için
Tutuşunca ağaçlar, sessizce sıvışırız
Yakanı bir sorsalar, onlarla ağlaşırız

Karşımda yanan orman, dalını kimler yaktı?
Yükseldikçe bu duman, içime zehir aktı
Çalışır ormancılar, alevler arasında
Su taşıyor araçlar, o yangın sırasında

Bir ağaç dikmeyenler, sevgi nedir bilemez
Karıncayı ezenler evlat bile sevemez
Ağaçları yakarsak, bilmiyor ki insanlar
Böyle devam edersek, tükenecek ormanlar

Bir yaprak sayesinde, nefes alıp veririz
Bir ağaç gölgesinde, ne güzel dinleniriz
Alevler yaktı beni, gözümden akar yaşlar
Ormanı sevmeyeni sevmeyin arkadaşlar