Ormanlar ağaç dolu,
Ağaç bir insan kolu.
Ormanlar yaprak dolu,
Açar insanın huzurunu.
Ormanlar yaşam dolu,
İnsanın yuva kurdu.
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Orman denilince insanın içi ferahlıyor.Kutluyorum doğa sevgisiyle yazılan bu dizeleri yazan kalemi.Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta