Ormanlar Şiiri - Osman Kaya Malatya

Yüreğimde sevgi gözümde ışık,
Gördükçe yüzlerim gülüyor dostlar.
Olmuşum doğuştan yeşile aşık,
Gönlüme sevgisi doluyor dostlar.

Küçücük çekirdek oluyor çınar,
Onları sulayan bir kaynak pınar,
Solgun görürsem yüreğim yanar,
Susuz kalan fidan soluyor dostlar.

Kuşlar aşık daldan dallara uçar,
Canlanır baharda çiçekler açar,
Her yana muhteşem oksijen saçar,
Canlar şifasını buluyor dostlar.

Şöyle bir bakalım ormansız yere,
Ses verir garipçe küçük bir dere,
Erelim hepimiz bu güzel sıra,
Ağaçsız tarlalar ölüyor dostlar.

Bize faydaları saymakla bitmez,
Gelin koruyalım kuru laf yetmez,
Ormansız yerlerin bacası tütmez,
Topraklar heyelan oluyor dostlar.

Yok etmeden dallarını budarız,
Piknik alanında dikkat ederiz,
Ateş varsa söndürünce gideriz,
Küçük kıvılcımda alıyor dostlar.

Aşık Kaya der ki ömrüm yettikçe,
Sağ olup canımda damar attıkça,
Ağaç dikeceğim elim tuttukça,
Sevabını herkes biliyor dostlar.