Orman Yakan Onmaz Şiiri - Kemal Doğanay

Yağmur yağmaz dere kuru
Yanıyor bak köyde koru
Sorma bana böyle soru,
Orman yakan onmaz derler.

Dağlar taşlar ateş oldu
Yeşil dallar hemen soldu
Gözlerime yaşlar doldu,
Orman yakan onmaz derler.

Dağlardaki kurtlar kuşlar
Yanıyor hep gözde yaşlar
Ateş söner tekrar başlar,
Orman yakan onmaz derler.

İnsan olan ağaç yakmaz
Canlılara böyle bakmaz
Yeşil seven kibrit çakmaz,
Orman yakan onmaz derler.

Ormanımız yanıyor bak
Herkes söner sanıyor bak
Dünya buna kanıyor bak,
Orman yakan onmaz derler.

İnsan değil orman yakan
Kuru ota çakmak çakan
Bu yangına zevkle bakan,
Orman yakan onmaz derler.

DOĞANAY'ım canlar yanar
Düşman bizi korkak sanar
Dokunmayın yaram kanar,
Orman yakan onmaz derler.