Orman içinden geçen şiir Şiiri - Gül Ozan

Seni düşünürken içime birden bir nefes doluyor bahar kokulu
Türkbükünden dönerken karşıma çıkan yavru kara kedi gibi bir duygu...
Akşamüstü... mahmur biraz, uykulu...
Yeşil bir bahçe, gölge bir kuytu...
Zeytindalı, dağ kekiği, deniz yosunu...
Öyle sıcak, sevecen ve huzur dolu...

Seni düşünürken böyle aniden yemyeşil bir ormandan geçen bir yolda...
Kayalara omuz veren çam ağaçları...
Şaşırtan sağlam duruş, denizin karşısında...
Göz alabildiğine adalar
ve anılar... bırakmaz ormanın yeşilini girsin gözüme...
elvermez deniz ki iki damla yaş süzülsün...
sadece çam kokan bu esinti seni hatırlatır...
yol ormandan geçer ve geriye bir şiir kalır...