Orman Şiiri - Hatice Ak

belki inanmayacaksın,
bir kaç gündür süren uykusuzluk nöbetim nasıl olmuşsa
o gece fikir değiştirmiş olacak..?

bir an seni gördüm,
uzak köşelerden birine yanlamasına oturmuşsun,
yanında birçok kağıt kalem...

hemen yanında da boş duran iki bardak
bana yabancı, sana çok yakın simalar
kimseden çıt çıkmıyor,
galiba herkes kendisiyle tıp oynuyor
bilmiyorum bu sessizlik ne kadar devam ediyor...

birden kulakları sağır eden bir patlama sesi,
herkes irkilirken bir ses,
aman Allahım ne hoş, gök gürlüyor
bir ağaç, yağmur yağıyor diye inliyor...

uyanıyorum...yağmur yağıyor...

Hatice Ak