Unutma
Ölüm,kaybetmek değildir senin olanı
Ama kararsızlık,vazgeçmektir
Zaten senin olmayandan
Neden?
Cevapsız bir soru
Ufak bir aldanış sadece
Zaman...
Yaşadıkça anla
Umut bağladığın gelecek
Bu hüsran,acı
Yüreğindeki mutsuzluk
Ve bedenini saran sevgisizlik
Olgunlaşmaktan filan değil
Korkaklığından
Bana aşıkken söyleyememek
Kalemi kırdığın günden beri
Manasız kaldı ellerim
Gözlerim hep o mısraları arayacak
Oysa sen
Bir kahpe gülüş gibi
Yok olup gidiyorsun
Zümrütsüz doğa nasıl hayat buldu
Ve bu renkler nereden?
Ufuk çizgilerinde kaybolan Güneş
An an gözlerini yakarak gidiyorsun
Ardında kalan külleri,tekrar
Sönmek bilmeyen bu ateş nereden?
Uzaklarda bir memleket
Ağaçlarda turunç
Gözlerinde yeşil
Gözlerinde inanç,isyan
Ve alabildiğine hasret
Sarılmak
İki farklı insan,iki farklı aşk algısı var
Birisi için sadece bir fikir aşk
Ki “mantıklı” hareket eder o
Oysa diğerinin aklından da yaşamından da çıkmaz
Çünkü yüreği de orta yerdedir
Ve sahibini bekler
Hayatın ritmi
Doğan güneşle
Yükselen ayla
Ve yarinin uyanışıyladır
Pencerenden dışarı bakıp
İmrenme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!