Özgür bıraktım bu gece düşlerimi
Alabildiğine yazsınlar diye.
Beyazı özlemişim, siyahla dansını
Ve umudumu atmışım sandala
Açıkta bir yerlere bırakmışım...
Hadi!
Korkulur mu karanlıktan?
Ya da bir umut mudur,
Yoksa bir kaçış mı?
Belki de bir sevinçtir karanlık,
Sorular mıdır kalbimi çalan?
Özgür müdür kuşlar uçtukça?
Karanlık,
Umudu çağrıştırır mı sence?
Kutup yıldızı
Yoksa oda yalnız mıdır?
Aya bakıp imrenir mi?
Dostu dünya ya.
bir yaprak düştü çınarımdan ölümüne
geceleri feda ettim
gündüzler güzel olsun diye
yıldızlarımı kaydırdım yokluğuma
aydınlık olsun diye sabahlarım
yine de unutamadım özlediklerimi
Yol uzar yol gider,
Her son bir başlangıç,
her başlngıç bir sona merhaba der.
Ama hep iki değişkenlidir denklemler.
kimi başlangıçlar kirli olur,
Kmi sonlar zamansız olur.
ilk değildi yalnızlığın
ve asla son olmayacak
aşkın tadını çıkardın
acısı kaldı yaşanacak
her bitiş bir başlangıç
her savaş sonunda barış
Bir aynanın karşısındayım
Yaşlı gözlerle kendime bakıyorum
Hissetmeye çalışırken
Beni düşünüyorum
Sorular sorup kendime
Anlamaya çalışıyorum,
Yine bahar geldi caddelerime sokaklarıma
Çiçekler açacak dallarımda
Rengarenk olacak karşı dağlarım
Bir kekik kokusudur saracak buraları
Ve sona erecek yalnızlığım yalnızlığında baharın
Bahçemde bir gül açacak
Zaman unutmaya gebe geceleri
Hatırlatmak için seviştiriyor bedenimle
İnadına rengini sayıklıyor
Uykularımda gözlerinin
Her nefeste öl diyor sigaram
Ve ben sessizce direniyorum
Yağmur düşlerimi alır götürür
Bilinmez zamanlarda.
Umut mevsimidir güz.
Ve yapraklarını döker ağaçlar.
Bir sevginin bitip diğerine yelken açılması gibi.
Hüzün ve sevinç Aynı yerdedir.
dost.....uzak geçmişimin tanıdık yüzü......
martılara fazladan ekmek at benim için.......
sonsuz sevgi ve dualarımla........