Düşmedim ki ben aşılmaz yollara
Allah'ım bu gecemiz mi kapkara
Kalbim durup da kalmadım ki dara
Ansızın geleceğim bekle beni
Suyu kurumuş bir toprak değilim
Dayan Sultan'ım bitecek bu günler
Üç-beş yıl çabuk geçer unutulur dünler
Öyle bir sevinç yaşarız ki neymiş o düğünler
Umudunu kaybetme, beni bekle yeter
Adam gibi ilk şiirimi bu gece yazıyorum
Harbiden gece olmuş saat bire geliyor
Radyodan müzik sesi yükseliyor
Trafik kazasında ölen genç bir sanatçı söylüyor
Uykum var ama uyumak beni aşmış
Duygularım karmaşıklaşmış
Susuz bir çölde su gibi
Bir ağacın ilk meyvesi gibi
Yıllardır bebek bekleyen aile gibi
Gelir misin hiç beklenmedik anda
Karşıma geçip utancından kaçırır mısın gözlerini
Bitmeyecek gibi geliyor bu zaman
Dayanmaya ben de kalmadı derman
Başımdan eksik olmuyor duman
Benim bir tek ilacım var. Sana kavuşmam
Zaten ayrılılığımız bir zindan
Yine içimde bir boşluk var
Ya gecenin karanlığından
Ya da senin yokluğundan
Sen geldin aslında aklıma
Ya içimdeki boşluktan
Bir vurgun yemişse deli gönlüm
Sus pus olmuşsa tüm geçmişim
Yaşamaktan daha kolay gelmişse ölüm
Bil ki ben bu yollarda çok geçmişim
Vaz mı geçilir dikenliyse yollar
Öyle derinden hissediyorum ki yokluğunu
Söyle nereden doldururum senin boşluğunu
Ayrılığın verdiği acı içimde kor bir ateş
Ben böyleyken sen de tık yok ne bu peşmekeş
Sanki son demirini attı gemi yorgun
Niyeti yok ki kalkıp gitmeye rengi solgun
Kaç yıl yükünü çektiği gamsızlara dargın
Vefasızlık insanlar arasında bir salgın
Saçların…
Bir gözün görebileceği,
En güzel şeylerdi.
Gözlerin…
En anlamlı haliyle bakarken,
Yüreğimin penceresinden.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!