Ey gece!
Sana sesleniyorum,
Saklamışsın yine içine
görünmezleri,
Üstüme çöken,
Kara bulutları,korkunç düşleri,
Çocuktuk,
Lüksümüz,fasulyeye benzettiğimiz,
Rengârenk şekerlerdi bizim,
Ve at arabasına binip,
İlçeden köye uzanan,
İp ince tozlu yollarda,
Sessizlik;
Alabildiğince sessizlik hakim,
Bu koca şehir,
Bu keşmekeş insanlar,
Bu doğa,bu deniz
Ve gökyüzü sessiz...
Haydi git!
Ne duruyorsun?
Umurumda bile değil artık varlığın,
Şurada bir kapı var,
Ardındaysa aradığın özgürlük,
İşte;
Bir zamanlar,
Duymaktan haz duyduğum sesin,
Gök gürültüsü kadar,
Korkunç şimdi.
Yüzüne sinmiş,
Bir yanardağın tortusu,
Ey koca şehir,
Ey dünyanın incisi,
Çakıltaşı şehir,
Bütün ışıklarını yakmış,
Işıl ışılsın yine.
Sevdamın ışığı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!