Orhan Gülaçar Şiirleri - Şair Orhan Gülaçar

İnsan sevmeyi bıraktığının yabancısıdır .
Masalar bile bir varmış bir yokmuş ile başlıyor ! ..

Güneş dumana boğuldu.
Ay ve yıldızlar yüzünü kapattı.
Gördünüz mü?
Ayakları olmayan ağaçlar kaçamadı.
Kanatları yanan kuşlar uçamadı.
Sincaplar ,

Adım Mehmet -Şahin - Hüseyin !
İsmimizin ne önemi var ?
YANGIN VAR !!
Nerede yattığımızda hiç önemli değil !!
Bir bahaneye sığınmak gibi bir derdimiz de yok !!
Arkamızı dönersek akbabalar çakallar ,

- Duydum dedi ,
- Gördüm dedi Adam ;
Ağaçlardan inleme sesi geliyordu !
Kuşlar kanatlarında ateşle uçuyordu !

Bir ağacın kovuğunda yaşayan kuş için ,
Kanatlarını yakıp konduğu dalları kırmaya niyetli olanlarla
aynı dünyada yaşamak ne zor !! 🔥🔥

Bir melodi duyarsınız
Ora da doğmamışsınızdır
Ora da yaşamamışsınızdır ama
Klarnetin sesi içinizi ürperir .
Ruhunuza
Çocukluğundan beri yerleşen

İnsan zaman yaratmalı
Yapmak istediklerini yapmalı.
Şarkı mı söylemek istiyor ?
Söylemeli ...
Dans etmek mi istiyor?

Bu yollarda ,
Artık yalnız başıma yürüyorum
Ellerinin sıcaklığını hatırladıkça
Geçtiğim yerlere ,
Senden izler bırakıp gidiyorum
Şimdi ne rüzgarda dalgalanan saçların ,

Ruhumla seviyorum diyorum
Anlayamadılar anlayamazlar
Hani bir bedende bir ağaç olursun da
Beklenmedik ,
Sonbahar gelir ,
Yapraklar dökülür yere düşer ..

Bazı insanların yalanlarından kitap yapsalar
Meydan Larousse yapraklarını aşar !
Şeytan o kitabı okusa kahrolur ..
Ben bunları bilmiyorum bana da öğretin deyip ,
Gider onların ayaklarının önünde yatar .