Orhan Demirtaş Şiirleri - Şair Orhan Dem ...

ey gönlüne yoksul olduğum
...ey uzağı zararım olan
......ey hakikatim
.........ey sesimin örtüsü

evvel ve ahir zamanın efendisi

Yol benim,
.............yolcu benim,
..........................zahirim sen,
........................................manam sen

Gizliydim yedi iklim,

camsız, çerçevesiz bir adamım işte
....can evim perdesiz
üstelik kar var, bahar yok
............................geleceği de yok
ve dinlensin diye başımızdaki kasvet
.....sokağa salınan zibille ayrılık

aşksız geçen ömrün
............ne sana faydası var ne de bana
madem ki bir güzele yanmak var
ve maden günah değil bir insanı sevmek
.......................ve dahi istersen müftü ol
..................................................ya da vezir

...hem ruhen, hem de bedenen
........ne kadar inceldiysem bu son zamanlarda
biraz daha dikkatli baksalar tenden içeri
..............neredeyse yeni bir sen görecekler
ve garip bir yazgı
.....kuru bir dal

Git
....Git sevgilim
...............İstediğin kadar uzaklara
Bilmelisin bir tanem
........Gittiğin yollarda içimden geçer

kapandı gözlerim senden başkasına,
.........................içten bir duaya amin der gibi
lakin sen bunu bilemezsin,
bilemezsin boğazımda nasıl düğümlendiğini

gel....

sana bir ''kal'' mesafesindeydim
................................demedin
bana bir kez olsun ''kal'' demedin
.......ve ben gidişinin ardından sana baka(kal) dım...

şimdi bakma öyle şiirlerimde sürekli seni yazdığıma

ben ki, mahpusluğuna bu kadar alışmışken
............alışmışken zindanının süt veren ırmaklarına
......ve isteyerek bağlanmışken yürekteki prangana
.........kireç beyazı duvarlarına,
................zincirine
......................ve ranza-na

günde yüz bin defa bir göz,
........................iplik iplik sesimi kendine bağlar

..............................ey yar...................

yokluğunda aldığım her nefes sığınmış içimde ağlar