Yalnız adam
Yalnız adam yasta ve dertli
Dertli olduğu yüzünden belli
Dünyada yaşamak için bir dilim ekmek yeterli
Bir dilim sevgiyi insandan çok görüyorlar besbelli
Yaşamak, hayata sımsıkı sarılmakla başlar
Kays
Aşkı, avucumla avuçladım ve toprağa gömdüm
Yok artık eskisi gibi aşkla Mevla sını bulan
Babil den gelen bir ses, bana dedi ki;
Bulamazsın artık mecnun gibi seven sevgili
Ona layıktı, Leyla gibi dengi
Gökkuşağı, renk renk
Havada asılı sanat eseri
Mavi bulut, sisli havası
Kuşların sığınak ovası
Deniz deltası, iki dağın arası
Mevsim kış, hava güneşli
Muhasebem
Muhasebem, elimde bir kara kalem çiziyorum
Devriliyor beynimdeki direğin ince teli
Şimdi bir fırtınaya yakalanmış yüreğim, gizliyorum
Bu ses mahşerin sesi, değil Nemrut un nefesi
Neyin sesi
Gözlerinin içindeki derinlik neydi
Beni benden alan gözlerin değil, neyin sesiydi
Ney gibi inleyebilsem yüreklere süzülebilsem
Kendimden geçip, ötelere gidebilsem
Düşünce Haritası
Hayat nefesim, bir ekmek kadar taze
Güneşin ışıklarını tutuyorum, gözlerimle
Bir kırlangıcın vaveylası ürkütüyor beni
Arıyorum kaçamak bakışlarımla bir alev
Devrildi sandım içimdeki amansız şüphe
Kitabım benim, kalbimin aydınlık meşalesi
Seni ilk okuduğum gecesi
Elif, cim ve hecesi
Kitabım, zerrenin içinde saklı bin bir gizem
Onu okuyup, onu süzen ve sindiren
Hakikat şerbetinden kana kana içer
Çile, düğümlendi, gebe kaldı sancıya
Bu yürek nasıl dayanır bunca acıya
Çile çekmemiş eller, ayaklar, fikirler
Diri değil, ölüdürler
Çilenin rahmeti yağmur gibi yağar üstüme
Çile çekmeden varılır mı huzura
Bir fikir sancısı var içimde
Kümelendi yumruk yumruğa beynime
Sabah ne zaman olacak ey güneş!
Gözlerimdeki direniş sönmek üzere
Ruhlar, gözyaşı içinde hiç bu kadar kalmamıştı
Senden Geriye Ne Kaldı
Senden bana geriye ne kaldı, hakikat mı yalan mı?
Gözümde tüttüğün geceler hayalin vardı.
Olsaydı elimi tutan, elin yanımda,
Kendimi bu kadar yalnız hissetmezdim, baharımda.
Zaman ilerledikçe, yalnızlık kafesinde esirim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!