Orhan Aslan Şiirleri - Şair Orhan Aslan

Sevdiğim sen şimdi kim bilir hangi ellerde
Belki bir nefeslik mesafede
Ne dağlarla ölçülür ne yollar yeter sana gelmeme
Sevdiğim sen şimdi bir nefeslik mesafede

Ne gözlerim erişir gözlerine

İşte yine bir namaz vaktinde
Koşar adım yürümek ezan sesine
Sanki kavuşmak gibi o sevgiliye
Ve bu ne aşk ve bu ne hasret

Yıkanmak tüm kirlerden arınmak

Bazen bir araç olur ölüm
Baba bakarken oğlunun gülen gözlerine
Ansızın çıkar yoluna ölüm
Büyük bir korku olur girer yüzlerine

Bazen bir savaş olur ölüm

bir özlemle basladi her şey
baş ağrılarım,düşünmeler , iç çekmeler
sonunu bir türlü tasvir edemediğim hayaller
neydi beni sana getiren o düş
neydi bu özlemin kaynaği
bahardada kururmuş çiçekler

ilk defa hiç korkmadan bir derinlige dalıyor kalbim
sadece gozlerine bakmak istemistim
ama baktikda çekildim ve cekildikce baktim
taki kalbinin derinliklerine vardim
kayboldum hic bilmediğim bir diyarda
dusundukçe yoruluyor aklim

Gönlümde bir deli aşk / ne yapsam çıkmıyor
Matemde tüm çiçekler / toprağa küsüyor
İnatçı bulutlar / yağmuru bırakmıyor
Güneş bana küskün / gönlüme hiç doğmuyor

Ay akşamda ışık / gönlümde bir karanlık

Uykusuz bir gecede uykuyu arar gibi
düşüyorum bir düşüncenin peşine
Çölde su arar gibi arıyorum seni
Bir yoklukta kaybolur gibi kayboluyor aklım

Bu gece sanki geçen gecelerden habersiz
Sebepsiz bir hüzünden kurtulmanın sevinci var içimde
İçimdeki acı dilsiz kesilmiş
mutluluk acemiliğim yüreğimde bir telaş
Saman alevi sevinçlerimi geliştirme dönemindeyim
Dünyamdaki ağaçlar daha bir mutlu

Bir varmış bir yokmuş, masalda gece
Yürüyorum gibi, düş sokağında
Her adımda bilinmez bir bilmece
Bir düşünce, attığım her adımda

Şaşkın, hüzün içre kalbime sordum

Hayatın engebeli yollarında yürüyoruz hepimiz
Sanki bulutlara ulaşacakmışız gibi, bazen de koşuyoruz
Koşuyoruz ama ansızın tepetaklak düşüyoruz
Neden düştük diye de düşünmüyoruz
Tekrar kalkıyoruz ve daha yaralarımız iyileşmeden
Yine başlıyoruz koşturmaya