Orhan Acar Şiirleri - Şair Orhan Acar

Ah neyleyim bahtım senin elinden
Işık dünyamı sen zından ettin
Ahilden fikirler almak isterken
Cahilin elinde oyuncak ettin.

Sağlıklı yaşamak bende isterdim

Seni bırakmıştım on iki yaşta
Deyerıni bilemedım o başka
Çok çileler gördün gencecik yaşta
Seni saramadım ona yanarım.

Cahilıdım seni anlayamadım

Bırak kederi bırak hüzünü
Aç gözün gerçek seveni tanı
Sevdam gemi ise kalbin limanı
Dalgalar kapmadan kurtar güzelim.

Küllenmiş ateşe lodos estirdin

CENNET i ELA
Ramazanda gözet yoksul komşunu
Paylaş onun ile bir taş aşını
Yetimlerin okşar isen başını
Bunlara karşılık cennet aladır

25/O6/1997
Sadık iki varlık vardır kullara
Biri toprak ana biri can ana
Ne kadar üzsende gülümser sana
Biri toprak ana biri can ana

Şefkat dağıtırsın her an
Benzerin bulunmaz inan
Seni bana yazsın mevlam
Aşkın ile yanıyorum
Bir mum gibi eriyorum.

Keder üzüntüyü sineme attım
Bazen evde bazen gurbette yattım
Hüzünlü yaşadım gülmedi bahtım
Derdin yada açma yüzüne vurur.

İş ayırmaksızın rıskım aradım

Bütün güzelliyin serdın karşıma
Sen dertler açarsın her genç başına
Gündüz hayelıne gece düşüne
Girersın davetsız esmer güzeli.

Sevdayı bilmeyen seni anlamaz

Saçları kıvırcık sanki papatya
Kaşları benziyor gökteki aya
Kiprikler ok gibi durmuş semaya
Estirdi kalbimde sevda rüzgarı.

Güneş gibi parlar güzel gözleri

BENLİYİMİZ
Laiklik yarışı hep önde gitti
İnsanlık diyersen onunla bitti
Eş dost çıkar için yad olup gitti
Benliyimız kayboluyor eyvah ey.