Ayrılıkla geçse ömrüm
İnan deyişmem bir telin
Kimse dolduramaz yerin
Ağlama yarim ağlama.
Mevlamızın emri buydu
Güzel neden düşünceli gidersın
Keder sana yakışmıyor bilesın
Dilerımki sevıp mutlu olasın
Sende benım gibi ayrımı kaldın.
Sevıp ayrılmayan seni anlamaz
(sevda)
BENİM HALİMDEN
Dinle beni sırrımı açayım sana
Yıllarca ağladım sevgiden yana
Sevgi ateş oldu ben yakıt ona
Gerçek seven anlar benim halimden
On sekiz yıl bayram ettım yad elde
Hasret derın yara açı yad elde
Kulak telefonda gözlerse yolda
Bensız bayramınız mubarek olsun.
Gurbetcının bayram günü hiç yoktur
DESİNLER
Artık yoruldum ben bu çirkeften
Kartallar çakallar leşimi yesin
Ben bu dünyada gülmedim ama
Bu gün bir garip öldü desinler
Yoksula garibe uzanan eldi
Dikenler içinde açılan güldü
Söz gümüş sükut altındır derdi
Gerçek bir dost idi Mustafa abi.
Asla eksilmezdi onun sevgisi
Dağı taşı hayalimden hiç gitmez
Yükseğinden sis dumanı eksilmez
Vatandan ayrıyım kederim bitmez
kalbim senle çarpar canım ERZURUM
Kışın beyaz gelinliğe bürünür
Bu dünyayı var eyledi mevlam
Bir dem yok ol dese yok olur gider
Akmaz olsa hayat veren o sular
Toprak dile gelir kul feryad eder.
Birbirine muhtaç dünya varlığı
Dağdaki laleler sensın
Köydeki baş güzel sensın
Gözümdeki yaşm sensın
Gönlümü fet eden güzel.
Ağlamakla geçti günüm
Dinledim derdini dünyam yıkıldı
Bu zalim kader senimi buldu
Gencecik yaşında gül benzin soldu
Sanada oyunu oynamış kader
Evde asla halin soran olmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!