Deri ile hisseden
Göreviyle mesteden
Almayan varmıdır
Bu sunduğu hisseden
Organlarım bir lutüftur
İnançsıza bir atıftır
Daha da inanmazsa
Bu nasıl kaçıştır.
İnandım inanıyom.
Çok şükür buna diyom.
Şayet organım olmasaydı.
Nasıl yaşardım diyom.
Gözü ile göreni
Kulak ile duyanı
İnkar eder miyim
Hizmet eden organı
Mevlanın donattığı
Yaşam için var ettiği
Yarı yolda bırakır mı
Kulu için var ettiği
Çelik’im şükrediyor
Organlarım hep var diyor
Organ eksik olsa dahi
Şükrederim her an diyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
evet anlamlı şükürlü açıklayıcı akıcı güzel bir şiir çok şükür elbette bizi yaradana.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta