İlk gördüğümde sadece bakmıştım sana, sadece bir an baka kalmıştım
Aradan bir gün geçti, yine gördüm seni bu sefer daha çok baktım
Baktıkça sevdim, sevdikçe baktım o insan yüzüne, o dost yüzüne
Seni diğerlerinden farklı kılan o ak pak yüzün etkilemişti beni
Yüzünde yılların verdiği acılara artık direnemeyen kırışıklıklar
Ve omuzlarında bir ailenin sorumluluğunun ağır yükü
Sessizliğinde yankılanan o sesle haykırır gibiydin kadere ve hayata
Ya birşeyler bekliyordun, ya da bıkmıştın artık beklemekten, anlayamadım
Ne krala kızıp sultanı üzüyorsun, ne de sultanı incitmeyip kralı kırıyorsun
Sende insanlığın ve dostluğun ölmediğini gördüm
Şimdi soruyorum kendime, suç bende mi seviyorsam seni?
Yoksa sevmek koskoca bir suç mu BEN için?
Ya da organize bir şebeke miyim ben SEVGİ ile?
İçimde her nefes aldığımda SEN olan bir şebeke miyim?
Kayıt Tarihi : 15.6.2009 23:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!