Gündüz geceye varınca
Bedenim kül olunca ordayım,
Hasrete sıktığım mermiler,
Birgün hedefi tutunca ordayım.
Yalnızlığın adını koyduğum bu sensiz gecelerden birinde,
Hüzne bulanan gözyaşlarım dinince ordayım,
Hayat denen satrancın şahını,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.