Birgün benide saracak karanlık
Tek bir ışık yakanım olmayacak
Ardımda ne bir ses, ne bir aydınlık
Geride birkaç çaputum kalacak.
Tüm benliğimi alıp saracaklar
Bir daha gökyüzü görmeyeceğim
Sessiz çığlığımı duymayacaklar
Daha kimseyi beklemeyeceğim.
Ruhum bir kuşun kanatları gibi
Bulutları aşar görünmez olur
Beklentisiz sathı muamma gibi
Dünyaya gelmenin bedeli olur.
Ey kutsal varlıklar ey ordakiler
Dönen oldumu ölüm kıyısından
Siz itilmişler, ey siz seçilmişler
Çıkan oldumu gayya kuyusundan...
Kayıt Tarihi : 6.1.2023 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!