Oraya Şiiri - Mehmet Cıngır

Bir ilkbahar günü kaybettim çocukluğumu.
Ağladım
Düştüm
Kalktım
Ayaklarım kanadı.
Korkmadım,
Yılmadım.
Acele yaşadım çocukluğumu.

Elli-altmış kiloluk sebze-meyve kasalarını
Bana mısın demedem,
Tuttuğum gibi omzuma attım.
Yİne koştum yine koştum
Hiç durmadan koştum.
Gençliğimi de acele yaşadım.
Kesin sayısını bilmiyorum;ama
Çok sayıda fidan yetiştirdim.

Bütün yolların Roma’ya değil,
Oraya çıktığıni gördüm.
Herkes oraya koşuyordu
Farkında olmdan.

Geç fark ettim oraya yaklaştığımı.
Yorulmuşum,
Duraksadım.
Terlemişm;
Terimi sildim mendilimle.
El aynama baktım
Saçlarıma kar yağmıştı.

İlk defa arkama dönüp baktım,
Yolun dönüşü yoktu!