Orada ...
Yalnızlıktan iki adım ötede
Özlemin kıyısının yakınında
Eylül meltemi yüzüme dokundu
Kalbim heyecanlandı
İki adım daha uzaklıkta
Nostaljik bir bankta oturdum
Yere düşen yapraklar eşliğinde
Gözlerini gördüm
Beni ruhumun ufkundan çaldı
Kendine çekti
Kış uykusundan uyandırdı.
Bahara iki adım kalmışken
Daha ileri gitmek isterken
Adımlarım buz kesti
Yerimde dondum kaldım.
Kayıt Tarihi : 3.12.2020 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!