ay yükseliyor penceremden
sordum
sana gidiyordu bulut alacasında
unutulmuş anımsamalar yükledim
güvercin beyazlığında kanat kanat
birazdan sende olacak ay
aç pencereni
kanatlarında özlemimle
güvercin girecek
bi bayram coşkusuyla
yüreğimi getirecek
or’da mı yüreğin
süzülürken Üsküdar üstünden Süleymaniye’ye doğru ay
bi sayı tut aklında ve geriye doğru say
geldiğinde son rakama o sayı
sen orda
ben burada
bi kez daha gömelim yüreğimize bu sevdayı
gömelim ki
öyle kolay çıkmasın
gömelim ki
(Perge’de mozaikleri kumla örttükleri gibi)
yıpranmasın
etkilenmesin dış etkenlerden
sığ sevgiler üstte kalsın
han yolcusu ya da sel gibi
hep yaşasın bu sevda
betona dönmüş kum gibi
04.’05 Antalya
Nizamettin ÖzmenKayıt Tarihi : 9.12.2005 10:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!