Öpüşmeyi Unuttum Şiiri - Sami Yalçınkaya

Öpüşmeyi unuttum nicedir biliyomusun
Kollar kapalı sarılmayalı da çok oldu
Sarmaşığı düşünüyorum
Nede güzel sarılır sımsıkı ağaca yada urgana
Ben unuttum sarmaşıkta ilham olamıyor her insana

Seviyorum demeyi unuttum ne zamandır biliyomusun
Bir kuş yada kuzuya bakamıyorum annesinin sevdasıyla
Nede güzel kol kanat gerer yavrularına

Koklamayı unuttum bir asır geçti sanki biliyomusun
Gülü görünce aklıma geldi,koku duyusu sevgilinin buğusu
Ben koklayamıyorum yanıbaşımda değil zira!

Yaşama sevincinin tarifini unuttum biliyomusun
Kitaplardada yer almıyor ki bakayım hatırlamak için
Yaşama tutunmak,ayaklarım yerden kesilsin istiyorum
Bir ara,bir ses ver, yaşama yeniden merhaba diyeyim nolursun!