ki her kıyım beşik olmuştu, bir yaralı ceylana, her kıyımda ölümün ayak izleri vardı geldiğin güne değin, kimi emzirdim..ve kaç hayat kurtardım..bu güne değin..sen ayak basanlardan ilkisin..insanoğlunun..
yüzünü getir öpeyim..çıplaklığını getir örteyim..
bırak ayazlardan soyundurayım seni..
ruhumdan alır..dudaklarım o sımsıcak nefesini..
kıyılarında demir atmış bir kaptan gibi izlerinin zevkindeyim
ifadi emziğini emen bir halin yalındaşıyım
başın dönüyor diplerime indikçe, esrikliğin hırçınlığımdan değil, kendimi sana yumuşacık sunuşumda..
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta