Öpülsü ölücükler Şiiri - Hayrettin Taylan

ki her kıyım beşik olmuştu, bir yaralı ceylana, her kıyımda ölümün ayak izleri vardı geldiğin güne değin, kimi emzirdim..ve kaç hayat kurtardım..bu güne değin..sen ayak basanlardan ilkisin..insanoğlunun..
yüzünü getir öpeyim..çıplaklığını getir örteyim..
bırak ayazlardan soyundurayım seni..
ruhumdan alır..dudaklarım o sımsıcak nefesini..
kıyılarında demir atmış bir kaptan gibi izlerinin zevkindeyim
ifadi emziğini emen bir halin yalındaşıyım
başın dönüyor diplerime indikçe, esrikliğin hırçınlığımdan değil, kendimi sana yumuşacık sunuşumda..
kurtardığın bütün hayatların kadar hayat sundum sana
bir ateş yaktın şimdi kalbinle..okyanusun dibinde..
esrik bir istemin son hoşluğunda bir boşluk masalyım sana
ki artık..bizlede sönmez..bırak yağmurlar yağsın üstümüze..
perilerin analığından kalbimin hizmetkarlığına
ki her damla..seni bana getirir..
hiç azaltmadan, durmadan çoğaltırım seni..
beni çoğaltan her damlanda ömür uzuyor
sönmez bir sevgin şafağında leyli bir anın hecesinde ilk halim sen oldun
ki her damlada biz yağarız..denizler denizlere.
.yağmurlar yağmurlara..sular sulara..ateş ateşe..ay güneşe karıştığı gün..

o gün..bırak dudaklarını bana..