Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Şehir senden, sen benden uzakta
Gönlüme kar düşüyor
Bir bilsen, yüreğim ne çok üşüyor
Yüreğim olsa sadece üşüyen, amenna!
Dudaklarımda kelimeler de üşüyor
Harf harfi iteliyor, soğuk sözler yere düşüyor…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim