Ophelia Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

Sâdık bir hizmetkâr olup
Yüce sevdâna,
Esirindim, gördüğüm günden
Bu yana,
Gönlümde sultanlık
Vermişken sana,
Gitmeseydin
Olmazmıydı ophelia.

Gece gibi kapkaraydı
Gözlerinin siyahı,
Dalsam bin yıl
Edemezdim sabahı,
Boynuma yükleyip
Bunca günahı,
Yakmasaydın
Olmazmıydı ophelia.

Şu yalan dünyanın
Tek gerçeğiydin,
Altın'dan kıymetli
Elmas'tan yeğ'din,
Bu dimdik başımı
Önüme eğdin,
Yerle yeksan etmeseydin,
Olmazmıydı ophelia.

İstemezdim ekmeğini aşını,
Dur demezdim
Vurdursaydın başımı,
Asıp suratını hilal kaşını,
Çatmasaydın, olmazmıydı
Ophelia.

Karış karış dolaştım
Ol himmet pazarını,
Zor bela üstüme çektim
Rahmân'ın nazârını,
Kendi ellerin ile
Bu aşkın mezarını,
Kazmasaydın olmazmıydı
Ophelia.

En mâsum ânımda çektin
Ayrılık denen silâhı,
Dilerim tutmaz seni
Tertemiz aşkımın âhı,
Hadi küstün anladık,
Bâri selam sabâhı,
Kesmeseydin olmazmıydı ophelia.

FEVZİ EMİR YILMAZ