Urbau Urbau Urbau
nasıl da titreşiyor sesim gırtlağımda
yüreğim içimde olurken paramparca
yangınları kaçıran Nippur Suyu bile
çaresiz ağlar o günden beri
bakarak alazıma
Urbau Urbau Urbau
gözüm kapandığında uykuyu yenik düşüp
en son görüntü sen / ilki de sendin
yakarıyorum İnanna'ya / her adımımda soluğumun
tenimde gözlerini bularak serüvenlere çıkmak için
Urbau Urbau Urbau
bir mızrakca delip de gözümü
içime aktığın günde yaşıyorum
ayaklarım yürüyor mu bilmiyorum
İnan ki Urbau
çalışarak / gün yirmi dört saat
sana Arat kentinin / Zakin taştan
en görkemli kolyesini alacağım
o kuğu boynunu öperek takacağım
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sadece Türkiye'nin değil tüm dünyanın yaşayan en büyük Sümeroloğu olan Müzeyyen İlmiye Çığ', Ludingirra adlı yapıtında, M.Ö. 3000 li yıllarda yaşayan ve adı Ludingirra olan Sümerli bir öğretmenin emekliye ayrıldıktan sonra yazdığı ve anılanın, çocukluğundan başlayarak tüm yaşamını anlattığı çivi yazısı tabletleri türkçeye çevirmiştir.Ludingirra bu tabletlerde ilk gençlik aşkına da ksaca değinmektedir. İşte bu değinmenin beni tetiklemesi sonucu bu şiirin dizeleri akıp geldiler.Binlerce yıl öncesi bir aşka, şiirin kendine özgü dilinde bir selam olsun diye...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!