Bana eski günlerimi ver,
Ne taht ne de köşk istiyorum,
Geçmişe gidiyor gözlerim,
Bana eski günlerimi ver.
Bana eski günlerimi ver,
Çocukluğumda bir kez,
Bitmeyen umudum,
Bana eski günlerimi ver.
Tekrar yorganın altına girersem,
O sobanın tavanına vuran,
Alevini takip edersem dalabilirim,
Bana eski günlerimi ver...
Paramız yoktu, evet, ama,
Bir mutluluk yaşadık, bir sevinç yaşadık.
Hain yıllarımızı bizden aldı,
Bana eski günlerimi ver.
Dokunsan içimden bir çığlık koptu.
Geçmişin hasreti bu,
Bu eski hasretten,
Bana eski günlerimi ver...
Bir bayram sabahı uyandır beni anne.
Bana diktiğin elbiseyi giymeme izin ver.
Bir bayram şekeri ile kendimi mutlu edeyim,
Bana eski günlerimi ver.
Yıllar benden çok şey aldı,
Sevinçlerimin çoğu gitti,
Ne dünden ne bugünden,
Bana eski günlerimi ver.
Gülümsemenin adı kaldı yüzümde,
Eski geçmişler canlanıyor gözlerimde,
Kalbimde hiç dinmeyen bir acı,
Bana eski günlerimi ver.
Öp beni, uyandır beni, günaydın anne,
Kırılan oyuncağımın hüznü içimde kalsın,
Düştüğümde ağrıyan yerim dizim olsun anne.
Bana eski günlerimi ver.
Kayıt Tarihi : 24.4.2023 10:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!