Öp beni dudağımdan çocukluğum,

Öp beni dudağımdan çocukluğum,
çekin beni, içinize.
dönmek istiyorum, kesme taşdan sokaklarıma
kırmızı rugan pabuçlarımla

oynamak istiyorum, çizgileri
yakan topu, saklambacı
yağan yağmurda, molla potik’i
ve de sek seki.
iple atlamakistiyorum,
salıncağımda sallanmayı.
yine, kıskanmak istiyorum.
arkadaşlarımı,
oyuncak bebeklerini.

özlemişim, o kırmızı ojelerimi.
kınaları sürerdim.
ne güzel, yakışırdı
o beyaz ellerime.
giyinmek istiyorum yeniden
karpuz kollu
kısa yeşil elbisemi.

nasıl..nasıl özlemişim,bilemezsiniz
kucağım da bez bebeğimle basamaklar da oturmayı.

her pazar, çalınırdı,
duvarda ki radyomuz.
maçları dinlerdik saatlerce.
arkası yarınları,
yurttan sesler korusunu.
çocukluk şarkımdı, benim.
“ Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım”
o gün ki şarkılar,
şimdiler de “nostaljiler.”

ne güzeldi, okulum.
siyah önlüğüm vardı.
ve siyah çantam.
bebe yakalığım, Kelebek kurdelem,
kitaplarım.
kareli, çizgili defterlerim,
en çok sevdiğim de saman kâğıdından,
matematik defterim.
abaküsüm vardı, üç renkli.
tahtadan, kalem kutum,
ve, keçe kalemlerim.
kokulu silgilerim.

bir sinimiz vardı, kocaman,
yerde yerdik, yemeğimizi.
koparırken ekmeği nasıl da oynaşırdık
ne kadar mutluydum,ben?
ahh ne güzeldi, o günlerim!
ne kadar, masumduk!

şimdi,öyle mi?
çok yalnızım,
çok da mutsuz.
“Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar” gibi
yalancı hayatları, yalancı sevgileri
kalp kırıklığın da, gözyaşlarımla uğurladım
gelip geçti, hayatımdan
çok şeyler götürdü, zaman
hepsi içimde,
birer ukde.

yaşamak zor olsa da yaşıyor, insan
hayatlar, küçük,
hayatlar, kocaman
tutunmuşsam, hayata
yaşama sebebim, sensin,
sadece, sen.
bir nefesinle hayat veren
iki heceli yâren