Onursuzlar. Şiiri - Adem Kaçar

Onursuzlar, onursuzlar!
Kokmamıştı böyle tuzlar..

Amma çokmuş şeref satan,
Hepsinin de dilde vatan..

Kürsülerde süslü laflar,
Yaşayışta türlü gaflar..

Altı ezer, üstü yağlar,
Yalakada zirve çağlar..

Karakterli adam hani?
Ben mi körüm ben mi yani?

İnsan olmak oysa gâye,
Çıkarmazlar nefse pâye..

Menfaâte yalnız tapar,
Ruhu satıp koltuk kapar..

Sözlerimi üste almaz,
Zâlimlerden geri kalmaz..

Adâletten eser yoktur,
Ki şovunu yapan çoktur..

Yargı oldu çakal yurdu,
El bağlayıp kıyam durdu..

İliksizdi güyâ cübbe,
İlikliyor şimdi zübbe!

Bu durumlar değil helal,
Ondan mısra mısra celal..

Kullanılır yazık millet,
Düştükleri hâldir zillet..

Dini, milli gazla coşar,
Puttan puta nasıl koşar..

Hep yaptılar metâ dini,
Eylediler rehber kini..

Özü güzel mûmin nerde?
Şimdikiler koyar derde..

Şeyh dediği şuân puttur,
Uydurulmuş dini yuttur..

İlk emirde çoğu caymış,
Hûri için sevap saymış..

Duvardadır Kurân gayrı,
Müslümânla yolu ayrı..

Tarsûsî der zulme susma!
Allah varken kuldan pusma!

"Adem KAÇAR - 18/08/2019"