Onursuz Değilim Şiiri - Zennehar Yılmaz

Seninle can olmadım ki ecele savrulayım Çek kapıyı giderken ardına dönüp bakma İçim üşüyor can yetersiz rüzgâr değiyor Onursuz değilim ki seni geri çağırayım Kovdum salımdan tek kaptanıyım gemimin Neyleyim sahte duyguyu sensiz enginlere savrulayım Güverteme değen kokun değil ay olsun güneş olsun Gurursuz değilim bir ömür seni koklayayım Kollarımda esen yelin savruntusu ılıklığı İçimde yakıcı sanılan güneşin teni ilmik, ilmik Burnuma değen yağmurun toprakla buluşması Seni dünyama rüyama şikâyet edecek değilim Kapıma gül dikme solar gider ağlar durursun Sevecek sanıp ayrılığı bulursun içince kavrulursun Ne gemiler geçer suyundan çok beklersin limanda Yüreksiz değilim ki senin limanına demir atayım Öncelik yanar ateşler sahtesi değil gününü bekler Kalbine değen her damla çisede beni arayacaksın Özlemi haykırıp gözyaşına boğulacaksın Seninle can olmadım ki ecele sevdanla savrulayım