Bir kadın ağlıyordu..
Siyah saçlarının çevirdiği yüzünden
Bir yıllık kahır dökülüyordu
Gecenin rezil karanlığına..
Ve yalnızdı o kadın..
Ama yalnızlığının büyüklüğü kadar da
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
kaleme sağlık. Kadın hep cefakar ve onurlu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta