Herkesin içinde derin bir yara vardı.
Herkes herkesi daha mutlu sanıyordu.
Herkese farklı bir herkes görünüyordu
Umutlu olan herkes değildi.
O herkes ne yazık ki acıların beşiğiydi.
Karanlıktı tüm yollar.
Açılan yeni kapılarla tekrar yazılıyordu destanlar.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta