Onurlu Adamlar Şiiri - Mustafa Bulan

Hele ısrar etmek; bu onursuzluk!
“Ya benim, ya toprağın” ne demekse?
Hem usulca gider, bilmez sululuk…
Ve döner dünyasına sevilmezse...

Bilenler bilir, onurlu bir adam
Aşkını açıklayamaz tastamam.
Kalbinde gizlenir aşktaki anlam;
Utanır, ısrar etmez sevilmezse!

Dayanamazsa onsuz bir yaşama;
Onurlu adam kıyamaz canana!
En fazla dokunur kendi canına;
Nur olur, ısrar etmez sevilmezse!

Belki bir damla yaş olur gözlerde,
Belki söz olup yaşar ezgilerde,
Ebedi yaşayarak gönüllerde
Gizlenir, ısrar etmez sevilmezse!

Seven adam kıymet verir, pek şaşmaz;
İyi bilir, tek taraflı aşk olmaz!
Sevmeyen kadın adama yar olmaz;
Dik durur, ısrar etmez sevilmezse!

Seven itibar etmez boş laflara!
Sevgide yer yoktur münafıklara...
Her kadın anne yaşam kulvarında!
Bu yüzden ısrar etmez sevilmezse!

Adam olan saygı duyar kadınlara!
Ulaşsa da alçaklar silahlara;
Her gün ölür küçük dünyalarında...
Düşünür, ısrar etmez sevilmezse!

Onurlu adam doğarken kaybetse,
Hatta sokağa bile terk edilse
Hep anneyi hisseder nefesinde;
Ve yine de anne der sevilmezse!

Anne ile kopmayan bağlarına
Hep bakacaktır kendi dünyasında.
Bulamazsa arar Müge Anlı’da…
Alkışlarız bunu, ısrar ederse!

Onurlu adam görürse bir sevgi
Dağları deler geçer Ferhat gibi!
Görmezse Sezai Karakoç gibi;
Şiir yazar, çekilir sevilmezse…

Pendik/08.03.2021