Soy ağacımda tomurcuktum
Annem babam üzerime titrediler çocuktum
İlk öğretmenlerimdi,nasıl da saygıyla büyütmüşlerdi
Sonra çiçek açtım sınıfımın sıralarında
Tertemiz duygularla severdim utanır söyleyemezdim
Onur yüreğimin mührüydü.
Büyüdüm büyüdükçe şaşırdım sustum sadece yüzlerine baktım
Bakışımdan anlamadılar doğrularıyla yaşadılar
Güvenimi sarstılar
Sonra
Sonrası mâlum
Kendimi kaleme vurdum
Evimde kalemimle konuşur oldum
Kalemime kalem olanları yüreğime kazıdım
Mühürlü yüreğimin adresi çıkmaz sokak
Bundan böyle kimse yüreğime dokunamaz.
Kayıt Tarihi : 5.7.2015 10:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Ereren](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/05/onur-yuregimin-muhruydu-2.jpg)
Onur yüreğimin mührüydü.
Büyüdüm,büyüdükçe şaşırdım sustum sadece yüzlerine baktım,
Bakışımdan anlamadılar doğrularıyla yaşadılar,
Güvenimi sarstılar,
Sonra, ------Canan hanım (sonra) ifadesinden sonra , acaba keşke mi diye okumaya devam ettim, değilmiş ,hani yüreği ele ,eli de kaleme vurma gibi bir duygu ,çok nefis bir şiir okudum yürekten sizi ve şiirinizi kutları saygılar sunarım .
'Onurlu duruşun' ne denli değerli olduğunu okudum bir kez daha...
Kutluyorum Değerli Şaireyi...
TÜM YORUMLAR (24)