Onur Göndersen Şiiri - Hasan Arpaci

Allah’ım sen benim kirli kalbime,
Göklerden biraz da sürur göndersen.
Laf, söz dinlemeyen garip gönlüme,
Kalplerden biraz da bin nur göndersen.

Sen yarattın beni dağın başında,
Çoban ettin bizim incir kaşında,
İlimsiz hayatın yanı başında,
Büyürken acıyıp hayır göndersen.

San ki ailemi ben mi seçtim ki,
Geçilmez dağları ben mi geçtim ki,
İçilmez suları ben mi içtim ki,
Yürürken acıyıp gurur göndersen.

İlim kapısına vardıkça gönlüm,
Kitapsız yollara daldıkça gönlüm,
Cahillik içinde kaldıkça gönlüm,
Ağlarken acıyıp onur göndersen.

Haramdan uzağız helal den uzak,
Aklımız kararsız celal den uzak,
Kararsız kullarız cemal den uzak,
Bilirken duama emir göndersen.

Geldik gidiyoruz hayat yolundan,
İçmedik huzurun bir tas suyundan,
Hesap soracaksın bir de kulundan,
Giderken acıyıp ömür göndersen.

Hasan’ı ne soran ne duyan oldu,
Sığırlar içinde çok sayan oldu,
Bazen hata yapan anlayan oldu,
Sözlerden sizlerden bir nur göndersen.

Hasan Arpacı ,1978,Ankara