Susuyorum,
Sözlerin bittiği yerde yardım dileniyorum,
Gözlerinden...
Susuyorum,
Sıcak bir nefesini kana kana içmeye,
Dudaklarından...
Beni de bekleseydin
Gözyaşlarımı silmeme izin verseydin
Öylesine sıcaktı ki yanaklarım
Elerinin kirini yıkayana dek
Bekleseydin…
Gökten düşen yağmur tanelerini götürseydin
Bana sevmeyi sen öğretmedin ki,
Sabahlarıma neşe katan cıvıltılar senden gelmedi.
İçime çektiğim o serin nefes,
Ve gün doğuşundaki anlatılmaz ihtişamın içinden gelen ses,
Sana ait değildi.
Tek sen değildin bana güleryüzle içten bir günaydın diyen,
Gönül akıllı olur mu hiç?
Akılla gönül nerde bir olur,
Gönül akla uysa insan olmaz,
Akıl gönüle danışsa dertten kurtulmaz
Bu akılla gönül hiç uzlaşmaz
Sen aklımdayken,
Zordur nefes almak boşlukta,
İçine çekersin anlamsızlığı, eksiklik verirsin geriye
Herşeyden arınmışsındır, tüm gerçeklerden
Anılar ve ümitler boşluğun ardındadır
Yakıcı bir nefes, bir nefes daha,
Hıçkırıkların arasına sıkışır...
Sen güldün diye mi yağdı yağmur zannettin?
Öyleyse ağlarken de bahar gelebilir
Hüznün duvarlarını ördün diye kalbine,
Kuşlar mı veda etti sevda bahçelerine? ...
Dünya seninle yaşamıyor, gördün mü?
Gün batımındayız aşkın
Soluyor baharın renkleri tek tek
Yetişmiyor sana çığlığım
Uzaktayım her gün giderek
Soluyor günışığı gözlerimin
Her güzel şeyin bir sonu vardır
Güzelliğin de birgün bitecek
Hayallerin sevgin dolu kalbimde
Her gece buselerinde eriyecek
Kiminle birlikte yaşlanacaksın
Bir güzel çağda yaşasaydık seninle,
İlk tanışmamız gündoğumunda olsaydı,
Etrafımıza haset dolu nazarlar yerine,
Gül bahçelerinin rengarenk gökkuşağı dolsaydı.
Bakışlarında yanan ateşi saklamadan ellerini uzatabilseydin,
Bir bulut olsam,
Dökülsem yanaklarına ansızın,
Ayirabilir misin beni göz yaşlarından?
Yoksa siler misin aldırışsız,
Sildiğin gibi anılarından...
Sanma ki yağmurlar sebepsizdir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!